Hyacinthe van Bussel, algemeen directeur bij Forensisch Psychiatrisch Centrum de Rooyse Wissel

1 sep 2024

‘Dit project raakt aan een diep menselijke en complexe werkelijkheid. Het vergt een grote gevoeligheid om dit te initiëren en op zorgvuldige wijze tot uitvoering te brengen. 
Het samenbrengen van slachtoffers en daders in één boek is een gedurfde en confronterende keuze. Het kan, begrijpelijkerwijs, voor slachtoffers pijnlijk zijn om te proberen daders te begrijpen. Vooropgesteld: slachtoffers hoeven het ook niet te willen begrijpen. Hoewel we weten dat daders vaak zelf slachtoffer zijn geweest of op andere manieren beschadigd zijn, mag dit nooit een excuus zijn voor hun daden, noch de impact op de slachtoffers bagatelliseren.
De vraag waarom een slachtoffer zou willen begrijpen wat een dader drijft, is intrigerend. Wat zou hen kunnen motiveren om deze pijnlijke reis te maken? Misschien kan het hen helpen om antwoorden te vinden of om een stukje van hun eigen genezing te bevorderen. Door te proberen de motieven van de daders te begrijpen, kunnen we als hulpverleners misschien ook inzicht krijgen in manieren om toekomstig misbruik te voorkomen.
Aan de andere kant, wat gebeurt er met de daders als ze geconfronteerd worden met de verhalen en beelden van hun slachtoffers? Kan dit hen helpen om werkelijk te beseffen wat ze hebben aangericht en een diepere vorm van berouw en reflectie aanwakkeren? Kan het bijdragen aan hun rehabilitatie en een beter begrip van de impact van hun daden?
Het is deze dubbele laag die dit project van Henriëtte van Gasteren zo bijzonder maakt. Het biedt een kans om diepgaande inzichten te verkrijgen en misschien zelfs een stukje heling te vinden, zowel voor de slachtoffers als voor de daders.
De verhalen van de slachtoffers moeten met de grootste zorg en respect behandeld worden, zodat hun ervaringen en gevoelens centraal staan en hun stem op een authentieke en empathische manier wordt weergegeven. Evenzo moeten de verhalen van de daders met een kritische, maar menselijke blik benaderd worden.
Henriëttes project kan een krachtig middel zijn om taboes te doorbreken, bewustzijn te vergroten en de dialoog over seksueel misbruik te verdiepen. Het heeft de potentie om helende processen in gang te zetten en bij te dragen aan een groter begrip van deze complexe dynamiek. Haar moed en inzet om dit onderwerp aan te pakken verdienen alle respect en aanmoediging.’